حجاب ایرانی

وقتی در تاریخ گذشته ایران نگاه می‌کنیم، زن ایرانی را بانویی عفیف و با پوشش کامل می‌یابیم. آنچه بر ما تحمیل و اجبار شد،‌ بی‌حجابی بود.

انسان دارای دو بُعد مادی و معنوی است که باید هر کدام به رشد و تکامل لازم دست یابند

جسم انسان مانند سایر موجودات دارای رشد تکوینی و ذاتی است که هرگز توقف‌پذیر نیست مگر اینکه مرگ مانع این رشد شود.

منتها تفاوت انسان با سایر موجودات در ابعاد معنوی و عقلانیت اوست؛‌ به این معنا که عقل و معنویت انسان، مسیرهای رشد به سوی مقصدی معین که همان ارزش‌های الهی است برای افراد مشخص می‌کنند.

یک زن هر اندازه مقید به پوشش دینی باشد، در مسیر رشد و تکامل معنوی قرار می‌گیرد،‌ همان مسیری که خداوند او را با این هدف آفرید.

پوشش زن در نگاه اسلام را دارای سه ویژگی مهم و اساسی است:

در مسئله پوشش واجب زن، لباس و رنگ معینی شرط نیست، اما حد واجب پوشش زن سه گزاره است:

1ـ پوشش تمام بدن جز گردی صورت و پوشش دست تا مچ،

2ـ پوشاندن حجم بدن

3ـ عدم جلب توجه و برجسته نکردن سینه و باسن برای نامحرم یا تبرُّج.

این گزاره‌ها همان مواردی است که خداوند برای یک زن تعریف کرده است؛ یعنی همان محدوده‌هایی است که اگر آشکار شود ارزش معنوی زن را کاهش می‌دهد و از دیگر سو مهم‌ترین مواضعی است که اگر پوشانده شود به شدت در تکامل معنوی او اثربخش خواهد بود و او را به رستگاری می‌رساند.